فیزیوتراپی گانگلیون چیست و چه کاربردی دارد؟ گانگلیون توده ای در پشت مچ دست است. این کیست ها (تجمع مایعات) از نظر اندازه و سفتی متفاوتند و احتمال دارد گاهی نرم و گاهی مانند استخوان سفت باشند.
گانگلیون های بسیار ریز که مشاهده آن ها دشوار است به دلیل سطح فشار مایع در داخل کیست دردناک ترین هستند.
برخی گانگلیون ها و حتی آن هایی که بسیار بزرگ هستند نیز هیچگونه دردی نخواهند داشت.
درباره گانگلیون ها بیشتر بدانید
گانگلیون ها بیرون زدگی مایع مفصلی در مچ دست هستند و گاهی غلاف اطراف یک تاندون را نیز درگیر می کنند.
آن ها کاملاً بی خطر و بی ضرر هستند اما درد می تواند آزار دهنده باشد و فعالیت شما را محدود کند.
گانگلیون در صورت خم کردن مچ دست بیشتر مشخص بوده و احتمالاً کامل تکیه دادن بر روی مچ دشوار خواهد بود (بعنوان مثال انجام حرکت شنا) چراکه گانگلیون در این حالت فشرده می شود.
گانگلیون ها با توجه به میزان فعالیتی که انجام می دهید ظاهر شده و بهبود می یابند، هرچند این امر کاملاً غیرقابل پیش بینی خواهد بود.
چه عواملی باعث ایجاد گانگلیون می شوند؟
چندین نظریه مختلف در رابطه با عامل شکل گیری گانگلیون ها وجود دارد.
احتمال دارد یک توده پس از آسیب دیدگی یا ضربه به مفصل یا رباط دست و همچنین به دلیل استفاده مکرر از دست، انگشتان یا مچ دست ایجاد شود.
عامل دیگر شکل گیری گانگلیون ها بیرون آمدگی (فتق) کپسول های مفصلی که هر یک از مفاصل دست را احاطه کرده اند می باشد.
احتمال ایجاد گانگلیون در افرادی با مشاغل خاص مانند گیتاریست ها، نوازندگان ویولن و آرایشگران به دلیل ثابت نگه داشتن مچ دست بیشتر است.
اکثر گانگلیون ها تحت عنوان “ایدیوپاتیک” توصیف می شوند و به این معناست که هیچ دلیل مشخصی برای شناسایی وجود ندارد.
چگونه بفهمم گانگلیون دارم؟
گانگلیونها گاهی به طور ناگهانی ظاهر شده و یا ممکن است با گذشت زمان و به تدریج رشد کنند.
آن ها معمولاً در پشت مچ مانند یک توده به نظر می رسند. اندازه این توده ها با گذشت زمان و همچنین با توجه به فعالیت نیز تغییر خواهد کرد.
توده با خم کردن مچ دست به جلو برجسته تر می شود.
اگرچه به ندرت لازم است اما از طریق سونوگرافی می توان تشخیص گانگلیون مچ را تأیید کرد.
پزشک، متخصص فیزیوتراپی یا متخصص دست می توانند بیماری را پس از معاینه در کلینیک تشخیص دهند.
فیزیوتراپی گانگلیون
گانگلیونها در بسیاری از موارد نیازی به درمان نداشته و تقریباً نیمی از آن ها بدون مداخله با گذشت زمان برطرف می شوند.
در صورتی که توده باعث درد نشود و یا در استفاده از دست محدودیتی ایجاد نکند نیازی به درمان نخواهد داشت.
اما درمان در صورتی که گانگلیون باعث درد شود، استفاده از مچ یا دست را محدود کند. یا باعث فشرده شدن اعصاب مجاور شود (که می تواند باعث ایجاد تغییر، بی حسی یا احساس سوزن سوزن شدن شود) توصیه خواهد شد.
درمان های مورد نیاز می تواند شامل موارد زیر باشد:
استفاده از اسپلینت
اسپلینت مچ دست می تواند به کاهش درد گانگلیون کمک کند.
تکنیک های استریپ
استفاده مناسب از نوار استریپ اغلب به شما امکان می دهد فعالیت های فشاری سطح بالاتری (به عنوان مثال در ورزشگاه) را بدون تحریک توده انجام دهید.
متخصص فیزیوتراپی می تواند چگونگی صحیح بستن مچ دست را به شما آموزش دهد.
اصلاح فعالیت
می توانید با تغییر فعالیت ها و آگاهی از موقعیت های مچ دست که باید از آن ها خودداری کنید علائم گانگلیون را کاهش دهید.
ورزش
برای حفظ دامنه حرکت و عملکرد دست، یک برنامه تمرینی ملایم در خانه توصیه می شود.
یک برنامه تمرینی مرحله ای در برخی موارد می تواند توده را بی حس کند. و باعث شود با مچ دست فعالیت هایی با سطح عادی تر و بدون درد انجام دهید.
در درصد کمی از مبتلایان به گانگلیون مچ دست، تزریق استروئید، آسپیراسیون (تخلیه با سوزن) یا جراحی لازم است.
پس از جراحی برداشتن گانگلیون برای استفاده از اسپلینت، انجام نرمش های تاندون و مشاوره دقیق درباره بازگشت به فعالیت های طبیعی به فیزیوتراپی یا درمان دستی نیاز خواهید داشت.
تاثیر فیزیوتراپی در درمان گانگلیون ها
درمان فیزیوتراپی برای کاهش درد، بهبود عملکرد و آموزش بیماران درباره گانگلیون مچ دست مفید خواهد بود.
گاهی بیماران با درد مداوم یا محدودیت عملکرد ناشی از گانگلیون تصمیم می گیرند تزریق یا آسپیراسیون انجام دهند. یا حتی تحت عمل جراحی قرار گیرند.
بر اساس مطالعات پس از آسپیراسیون 60 درصد احتمال بازگشت دوباره این توده ها وجود دارد.
در صورت موفقیت آمیز نبودن درمان غیر جراحی مؤثرترین روش جراحی برداشتن گانگلیون ها است. اگرچه پس از جراحی نیز خطر عود مجدد وجود دارد (تقریباً 16 درصد).
درمان فیزیوتراپی پس از عمل برای به حداقل رساندن خطر عوارض بعد از عمل مانند عود بیماری، خشکی و زخم دارای اهمیت است.
در خانه چه کاری می توانم انجام دهم؟
مهمترین کاری که در خانه می توانید انجام دهید این است که از انجام حرکات یا فعالیت هایی که درد یا ناراحتی شما را تشدید می کنند خودداری کنید.
به یاد داشته باشید و به خود اطمینان دهید که مچ دستتان مشکلی ندارد. و این درد نشان دهنده یک چیز خطرناک یا بد در مچ دست نیست.
حرکاتی که باید از انجام آن ها خودداری کنید عبارتند از:
تکیه دادن به مچ دست، تحمل وزن از طریق مچ دست (بعنوان مثال هنگام بلند شدن از روی صندلی)، خم کردن کامل مچ دست به جلو و نگه داشتن مچ دست در حالت خمیده برای مدت طولانی.
می توانید برای تسکین بخشی از درد ناشی از گانگلیون از اسپلینت مچ استفاده کنید.
چه مدت طول می کشد تا بهتر شوم؟
گانگلیون ها مداوم نبوده و شاید علائم کوتاه مدت باشند و در برخی مواقع دوباره ظاهر شوند. تقریباً نیمی از تمام گانگلیون های مچ دست طی چند سال و بدون درمان بهتر می شوند.
استفاده از یک اسپلینت پشتیبان سریعاً باعث بهبود گانگلیون های دردناک خواهد شد.
پس از جراحی برداشتن گانگلیون به طور معمول برای 6 تا 8 هفته برای اطمینان از بازیابی مجدد تمام حرکات، قدرت و استفاده کاربردی از دست و جلوگیری از از عود مجدد گانگلیون به فیزیوتراپی یا درمان دستی نیاز خواهید داشت.
بیشتر بخوانید: بیماری دوپویترن – انقباض انگشت دست و پا
بیشتر بخوانید: در رفتگی انگشت دست
برای معاینه دست و درمان گانگلیون در کلینیک فیزیوتراپی یادمان با تماس با شماره های زیر نوبت دریافت کنید.
شماره های تماس کلینیک فیزیوتراپی یادمان : 02188088541 / 02188074196
جهت دریافت نوبت و اطلاع از آدرس کلینیک به صفحه تماس با ما مراجعه کنید.