کاردرمانی چیست؟ کاردرمانگر چه کاری انجام می دهد؟

در این مطلب ابتدا با کاردرمانی و تعریفی از آن آشنا می شویم. سپس نحوه عملکرد و شرایط نیاز به کاردرمانی را مورد بررسی قرار می دهیم. در نهایت درمان ها و ارزیابی های کار درمانی را مورد بررسی قرار داده و به تفاوت کاردرمانی و فیزیوتراپی می پردازیم.

زندگی به ندرت به شکلی خواهد بود که ما می خواهیم. بیماری ها، آسیب ها و معلولیت ها می توانند بر توانایی ما برای داشتن یک زندگی روزمره نرمال تأثیر بگذارند

اگر پی بردید که زندگی تان بخاطر یک بیماری یا معلولیت (ناتوانی) زیر و رو شده است ممکن است فکر کنید که دیگر هیچ وقت به زندگی نرمال برنمی گردید.

با اینکه ممکن است مواردی از زندگی تان برای شما و عزیزانتان تغییر کنند، اما کاردرمانی می تواند به شما کمک کند تا دوباره به شیوه هایی که اصلاً فکر نمی کردید امکان پذیر باشد صاحب زندگی روزمره تان شوید.

اگر کاردرمانی برای شما یا یکی از عزیزانتان پیشنهاد شده است – یا اگر صرفاً کنجکاو هستید که در مورد «نحوه کمک کردن کاردرمانی به انسان» بیشتر بدانید – این مقاله را مطالعه کنید. در این مقاله مقدمه کاملی را در مورد دنیای شگفت انگیز کاردرمانی ارائه داده ایم.

کاردرمانی چیست؟

کاردرمانی به افراد دارای مشکلات سلامتی (یا چالش هایی از تندرستی) کمک می کند تا دوباره فعالیت های روزانه مهم خود را شروع کنند. این فعالیت های روزانه می توانند شامل هر چیزی باشند، از دوش گرفتن مستقل (بدون کمک دیگران) گرفته تا غذا پختن برای همسر خود.

چون کاردرمانی بر کل بدن فرد متمرکز است، کاردرمانگر نقش مهمی را در کمک کردن به شما ایفا می کند تا بتوانید بر سلامت و زندگی خود تأثیر بگذارید.

کاردرمانی در چه زمینه هایی می تواند مفید باشد؟
دوش گرفتن ( حمام کردن)	بازی کردن
لباس پوشیدن	اوقات فراغت
غذا خوردن	انجام کارهای ایمن
مراقبت از دیگران	صحیح خوابیدن
رانندگی و تحرک اجتماعی	مدیریت مالی
مدیریت خانه (خانه داری)	آشپزی
مشارکت اجتماعی

کار درمانی ذهنی چیست؟

کاردرمانی ذهنی یکی از شاخه‌های مهم کاردرمانی است که به بهبود مهارت‌های شناختی، رفتاری، و هیجانی افراد می‌پردازد. این نوع کاردرمانی به افرادی کمک می‌کند که به دلایل مختلف (مانند اختلالات روانی، مشکلات عصبی، یا کم‌توانی ذهنی) در انجام فعالیت‌های روزمره، تصمیم‌گیری، یا تعاملات اجتماعی دچار مشکل هستند. هدف کاردرمانی ذهنی، تقویت توانایی‌های فرد برای دستیابی به استقلال بیشتر در زندگی و بهبود کیفیت زندگی اوست.

حوزه‌های اصلی کاردرمانی ذهنی شامل موراد زیر است:

• مهارت‌های شناختی: تقویت حافظه، توجه، تمرکز، تفکر منطقی و حل مسئله.
• کنترل هیجانات: مدیریت احساسات و کاهش اضطراب یا استرس.
• مهارت‌های اجتماعی: بهبود روابط بین‌فردی و مهارت‌های ارتباطی.
• فعالیت‌های روزمره: کمک به فرد برای انجام وظایف ساده و پیچیده روزانه، مانند برنامه‌ریزی یا مدیریت زمان.
• بازتوانی روانی: کمک به افرادی که دچار اختلالاتی مانند افسردگی، اضطراب، اوتیسم، یا اسکیزوفرنی هستند.

کاردرمانگران ذهنی از روش‌های متنوعی مانند بازی‌درمانی، هنر، تمرینات شناختی، و روان‌درمانی برای کمک به مراجعین خود استفاده می‌کنند.

کاردرمانی کودکان چیست؟

کاردرمانی کودکان شاخه‌ای از کار درمانی است که به کودکان کمک می‌کند مهارت‌های لازم برای انجام فعالیت‌های روزمره، اجتماعی، و آموزشی را توسعه دهند. این نوع درمان به کودکانی که به دلایل جسمی، ذهنی، یا رشدی با مشکلات مواجه هستند، کمک می‌کند تا توانمندی‌های خود را بهبود بخشند و در محیط‌های مختلف (مانند خانه، مدرسه یا اجتماع) عملکرد بهتری داشته باشند.

اهداف کاردرمانی کودکان:

• بهبود مهارت‌های حرکتی: مانند تقویت عضلات کوچک و بزرگ برای توانایی در نوشتن، غذا خوردن، یا لباس پوشیدن.
• تقویت هماهنگی حرکتی: برای انجام فعالیت‌هایی که نیاز به هماهنگی دست و چشم دارند، مانند بازی با اسباب‌بازی یا ورزش.
• بهبود مهارت‌های اجتماعی: کمک به کودک برای تعامل مثبت با دیگران و کنترل رفتارهای خود.
• تقویت مهارت‌های شناختی: مانند تمرکز، حل مسئله، و یادگیری.
• کمک به استقلال: آموزش مهارت‌های روزمره مانند مسواک زدن، استفاده از توالت، یا بستن بند کفش.

کاردرمانی کودکان برای چه شرایطی مفید است؟

• اختلالات طیف اوتیسم
• اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی (ADHD)
• فلج مغزی (CP)
• تاخیر رشدی
• اختلالات یادگیری
• مشکلات حسی، مانند حساسیت بیش‌ازحد یا کم‌حسی به محرک‌ها

کاردرمانگران کودکان اغلب از روش‌های جذاب و بازی‌محور استفاده می‌کنند تا کودک با علاقه و انگیزه بیشتری در جلسات درمانی شرکت کند. این روش‌ها نه‌تنها سرگرم‌کننده هستند، بلکه به کودک کمک می‌کنند تا مهارت‌های جدید را به شکل طبیعی و مؤثر یاد بگیرد.

کاردرمانی کودکان کم‌توجه

کودکان کم‌توجه یا مبتلا به اختلال نقص توجه (ADHD) اغلب در تمرکز، انجام وظایف و کنترل رفتارهای خود دچار مشکل هستند. کاردرمانی می‌تواند به این کودکان کمک کند تا مهارت‌های خود را تقویت کرده و بهتر بتوانند با چالش‌های روزمره کنار بیایند.

روش‌های کاردرمانی برای کودکان کم‌توجه:

• تمرینات تقویتی برای توجه و تمرکز: بازی‌ها و فعالیت‌هایی که نیاز به دقت و تمرکز دارند.
• مدیریت انرژی و بیش‌فعالی: ایجاد برنامه‌های ساختاریافته برای کمک به کنترل رفتارهای پرتحرک.
• آموزش مهارت‌های سازماندهی: کمک به کودک برای برنامه‌ریزی و انجام وظایف به ترتیب.
• تقویت مهارت‌های اجتماعی: آموزش نحوه تعامل مثبت با دیگران.

کاردرمانی برای کودکان کم‌توجه اغلب با روش‌های جذاب و بازی‌محور انجام می‌شود تا کودک به‌طور طبیعی و بدون احساس فشار، مهارت‌های لازم را کسب کند.

کاردرمانی برای اختلال یادگیری

اختلالات یادگیری شامل مشکلاتی در خواندن، نوشتن، ریاضیات یا مهارت‌های شناختی دیگر است که می‌تواند توانایی کودک در یادگیری را تحت تأثیر قرار دهد. کاردرمانی با استفاده از تکنیک‌های خاص به کودکان دچار اختلال یادگیری کمک می‌کند تا مهارت‌های لازم برای تحصیل و زندگی روزمره را بهبود بخشند.

روش‌های کار درمانی برای اختلال یادگیری:

• تقویت مهارت‌های شناختی مانند حافظه، تمرکز و حل مسئله.
• آموزش مهارت‌های حرکتی برای بهبود دست‌خط و نوشتن.
• استفاده از بازی‌ها و فعالیت‌های آموزشی برای تقویت مهارت‌های ریاضی و خواندن.
• آموزش مهارت‌های سازماندهی و مدیریت زمان.

کاردرمانی می‌تواند به کودک کمک کند تا با اعتمادبه‌نفس بیشتری در محیط مدرسه و زندگی روزمره شرکت کند.

کاردرمانی دست برای نوشتن

کاردرمانی دست برای نوشتن به کودکانی که در مهارت‌های حرکتی ظریف (مانند گرفتن مداد یا نوشتن) مشکل دارند، کمک می‌کند. این نوع کاردرمانی به بهبود قدرت، هماهنگی و مهارت‌های حرکتی دست و انگشتان می‌پردازد.

تمرینات کاردرمانی برای نوشتن:

• تمرینات تقویتی برای عضلات دست و انگشتان.
• بازی‌هایی که نیاز به استفاده از انگشتان دارند، مانند کار با خمیر یا پازل.
• تمرینات هماهنگی چشم و دست برای بهبود کنترل حرکات.
• آموزش صحیح گرفتن مداد و نحوه نوشتن.

این روش‌ها به کودکان کمک می‌کند تا با تمرین و تقویت مهارت‌های حرکتی، نوشتن را به‌صورت روان‌تر و بدون خستگی انجام دهند.

کاردرمانی چطور می تواند به شما کمک کند؟

ما بر این باور هستیم که یک بخش اساسی از بهبودی، قادر بودن برای شرکت در فعالیت های روزانه ای است که برای شما مهم است.

از نظر یک کودک، این فعالیت می تواند بازی کردن با دوستان باشد. از نظر یک بزرگسال، این فعالیت می تواند توانایی آشپزی کردن برای خانواده باشد. ما کاردرمانگران این روال های مهم روزانه را «فعالیت های زندگی روزمره» می نامیم.

این سنگ بناهای بنیادی زندگی روزانه بعد از یک آسیب، معلولیت یا بیماری می توانند بسیار سخت شوند. متخصصان کاردرمانی به شما کمک می کنند تا مهارت هایی را کسب کنید که دوباره با اطمینان در این فعالیت ها شرکت کنید.

در اینجا، فهرست کاملی از فعالیت هایی را بیان کرده ایم که کاردرمانی می تواند به انجام آنها کمک کند:

• دوش گرفتن/حمام رفتن
• رفتن به توالت و بهداشت توالت
• لباس پوشیدن
• غذا خوردن/بلعیدن غذا
• تغذیه
• تحرک کارکردی
• مراقبت از یک وسیله شخصی
• بهداشت فردی و آرایش
• فعالیت های جنسی
• مراقبت از دیگران
• مراقبت از حیوانات دست آموز
• تربیت کودکان
• مدیریت ارتباط
• رانندگی و تحرک اجتماعی
• مدیریت مالی
• مدیریت و حفظ بهداشت
• ساخت و نگهداری از خانه
• آماده کردن غذا و تمیز کردن (بظروف غذا و غیره)
• فعالیت ها و حرکات مذهبی و معنوی
• روندهای ایمنی و واکنش های اضطراری
• خرید
• استراحت و خوابیدن
• درس خواندن
• کار کردن
• بازی کردن
• اوقات فراغت
• مشارکت اجتماعی

کاردرمانی چه چیزهایی را در بر می گیرد؟

کار یک کاردرمانگر در محیط های مختلف، متفاوت می باشد اما فرآیند درمان از روند معینی پیروی می کند.

ارزیابی کاردرمانی

کار درمانی با یک ارزیابی شروع می شود: درمانگر اطلاعاتی را درباره تاریخچه (سوابق)، وضعیت سلامت، و فعالیت های شما که در حال حاضر محدود شده ان جمع آوری می کند.

کاردرمانگر سپس از این اطلاعات برای تنظیم یک طرح مراقبت استفاده می کند که مستلزم اهداف خاص و همچنین تکنیک های درمانی است که برای تحقق این اهداف، مورد استفاده قرار می دهد.

توانبخشی بوسیله کاردرمانی

بهبودی ها شما به فراهم سازی ترکیبی از اقدامات فیزیکی، هیجانی یا شناختی وابسته هستند که توسط کاردرمانگر برنامه ریزی می شوند.

درمانگران این مسئله را نیز بررسی می کنند که آیا اصلاح محیط یا اصلاح فعالیت ها به آماده سازی شما برای موفقیت کمک می کند یا خیر.

در اینجا مثال هایی از دستورالعمل مراقبت های بهداشتیی را برای درمان های مختلف ارائه می کنیم.

• ارزیابی های هیجانی/رفتاری
• تعلیم پیوستن مجدد به جامعه/محل کار
• پاک کردن و ضد عفونی کردن زخم ها
• توسعه مهارت های شناختی
• ارزیابی میزان پیشرفت
• تکنیک های درمان دستی
• آموزش های مجدد عصبی-عضلانی
• خود مراقبتی در منزل و اجتماع
• تعلیم مدیریت خانگی
• تکنیک های یک پارچگی حسی
• فعالیت های درمانی
• مدیریت ویلچر

مرخص شدن از کاردرمانی

وقتی که از خدمات کاردرمانی مرخص میشوید این بدین معناست که دیگر برای ادامه پیشرفت (درمان) خود، به نظارت تخصصی یک درمانگر نیاز ندارید. با اینحال این ضرورتاً به این معنی نیست که شما کاملاً بهبود پیدا کرده اید.

کاردرمانگران در موقع مرخص کردن شما اغلب توصیه هایی به شما و مراقبین شما میکنند که روند درمان خود را چطور ادامه دهید. مثلاً کاردرمانگر ممکن است یک برنامه تمرین خانگی یا آموزش های بیشتر را به خانواده یا مراقبین شما بدهد.

کاردرمانی چه تفاوتی با فیزیوتراپی دارد؟

این یک سوال مهم است.

کاردرمانگران و متخصصین فیزیوتراپی از بعضی لحاظ شبیه هم هستند چون هر دوی آنها متخصصان توان بخشی هستند که تلاش میکنند به بیماران کمک کنند به سطح عملکرد قبلی خود برگردند.

هر دوی آنها بیمار را ارزیابی میکنند و طرح های درمانی را بر مبنای اهداف درمانی بیمار تنظیم میکنند. هر دوی آنها بر این باور هستند که بهبودی به معنای توانایی شرکت کردن در زندگی با بالاترین پتانسیل ممکن است. این دو حرفه از لحاظ نحوه انجام درمان با هم تفاوت دارند.

تفاوت کلیدی آنها این است که کاردرمانی بیشتر بر بهبود فعالیت های روزانه تمرکز دارد اما فیزیوتراپی بیشتر بر بهبود های خاص حرکات بدن تمرکز دارد.

شما میتوانید فیزیوتراپیست را مانند یک مکانیک بدن انسان، و کاردرمانگر را مانند راهنمایی برای بازگشت دوباره به زندگی نرمال خود در نظر بگیرید

فیزیوتراپیست ممکن است به بیمار آموزش دهد چطور از پله ها بالا و پایین برود. هدف او این است که بیمار قادر باشد از پله ها بالا یا پایین برود و به سلامت به خانه برسد – و کاردرمانگر فرض میکند که توانایی بالا و پایین رفتن ایمن از پله ها در منزل، به بیمار در انجام وظایف روزانه نرمال خود کمک میکند:

بعنوان مثال تمیز کردن خانه یا بالا رفتن از پله ها برای رسیدن به اتاق خواب. همچنین فیزیوتراپیست ممکن است تلاش کند که میزان حرکت آرنج (ROM) بیمار را افزایش دهد تا او بتواند آرنجش را به اندازه کافی خم کند تا بتواند فرمان اتومبیل را در دست بگیرد.

کاردرمانگر با بیمار کار میکند تا از این میزان حرکت، همراه با تجهیزات انطباقی ضروری استفاده کند تا به وظیفه روزانه «رانندگی» خود بازگردد. مسلماً این دو حرفه شباهت های زیادی با هم دارند و احتمالاً به همین دلیل است که غالباً آنها را با هم اشتباه می گیریم.

کاردرمانگر در مقابل فیزیوتراپیست در مقابل آسیب شناس گفتار و زبان

توان بخشی فیزیکی یک کار تیمی است در حالیکه ما بر روی موضوع توان بخشی کار می کنیم، اما بسیاری از بیماران از ترکیبی از مزایای درمان های فیزیکی، کاردرمانی و گفتار درمانی بهره مند می شوند.

گفتار درمانگران که معمولاً آسیب شناسان گفتار و زبان (SLP) نامیده میشوند، ارزیابی ها و تشخیص هایی را بر روی اختلالات مختلف گفتار و زبان انجام میدهند. فیزیوتراپیست، کاردرمانگر و آسیب شناس گفتار و زبان اغلب با هم همکاری میکنند تا بر اساس اهداف جامع بیماران، به درمان های کلی برسند.

بسته به نیازها و اهداف خاص خود، ممکن است لازم باشد به فیزیوتراپیست، کاردرمانگر یا آسیب شناس گفتار و زبان (یا ترکیبی از آنها) مراجعه کنید.

یک متخصص کاردرمانی باید چه تحصیلات و آموزش هایی را گذرانده باشد؟

وقتی که در یک مطب کاردرمانی هستید ممکن است هم توسط کاردرمانگران و هم توسط دستیاران کاردرمانگر (OTA) تحت درمان قرار بگیرید.

با اینکه این متخصصان هر دو درمان های حرفه ای را فراهم می سازند اما تفاوت آنها در این است که کاردرمانگر ارزیابی هایی را انجام میدهد و یک طرح درمان را برای شما تنظیم میکند (و همچنین شما را معالجه میکند) اما دستیار کاردرمانگر فقط شما را بر اساس طرح درمان کاردرمانگر، معالجه میکند.

کاردرمانی بزرگسالان

کاردرمانی برای بزرگسالان به افراد کمک می‌کند تا بر محدودیت‌های جسمی، ذهنی یا روانی خود غلبه کرده و استقلال بیشتری در زندگی روزمره خود به دست آورند. بزرگسالانی که به دلایل مختلف (مانند سکته مغزی، آسیب‌های نخاعی، اختلالات روانی یا بیماری‌های مزمن) دچار مشکلات عملکردی هستند، می‌توانند از خدمات کاردرمانی بهره‌مند شوند.

اهداف کاردرمانی بزرگسالان:

• بازتوانی مهارت‌های حرکتی و تقویت عضلات.
• آموزش استقلال در انجام فعالیت‌های روزمره مانند غذا خوردن، لباس پوشیدن یا حمام کردن.
• تقویت مهارت‌های شناختی مانند حافظه، تمرکز و تصمیم‌گیری.
• بهبود تعاملات اجتماعی و مدیریت استرس.
• اصلاح محیط زندگی برای سهولت انجام فعالیت‌ها.

کاردرمانی بزرگسالان می‌تواند در مراکز درمانی، منزل یا محیط‌های کاری ارائه شود و به بازگشت فرد به زندگی طبیعی کمک کند.

کاردرمانگران

مدرک تحصیلی فعلی برای کاردرمانگر، فوق لیسانس کاردرمانی است. گواهینامه هایی که نشاندهنده این سطح از تحصیلات هستند به اختصار MS OT/L یا OT/L نوشته میشوند. اگر درمانگرتان گواهینامه OTR/L دارد یعنی گواهینامه او در نمایندگی گواهینامه ملی ما ثبت شده است. ثبت این گواهینامه اختیاری است.

برنامه های زیادی نیز وجود دارد که نیازمند مدرک دکترای کاردرمانی هستند. گواهینامه OTD نشاندهنده این سطح از تحصیلات است. قبل از سال 2007 برای کاردرمانگر بودن فقط کافی بود مدرک لیسانس داشته باشید. افرادی که قبل از سال 2007 گواهینامه خود را گرفته اند جزو اولین کاردرمانگران هستند.

دستیاران کاردرمانگر

دستیاران کاردرمانگر باید مدرک دستیاری خود را از یک برنامه (تحصیلی) معتبر بگیرند. آنها باید در آنجا قبل از شروع به کار، در یک آزمون ملی قبول شوند.

بعضی از بخش های کاردرمانی از وردست کاردرمانگر هم استفاده میکنند که متخصصان بدون مجوزی هستند که معالجات کاردرمانی را ارائه نمی دهند بلکه به انجام عملیات های روزانه بخش کاردرمانی کمک میکنند.

چه تخصص هایی برای کاردرمانگران موجود است؟

حیطه کاردرمانی خیلی وسیع است و بسیاری از مسائل پیچیده را شامل میگردد. به همین دلیل بسیاری از کاربران (متخصصان) تصمیم می گیرند که مدارک پیشرفته در حوزه های اختصاصی را کسب کنند.

حوزه های تخصص رایج کاردرمانی عبارتند از:

• فناوری کمکی
• نشستن و تحرک
• پیر شدن بجا
• اوتیسم
• آسیب مغزی
• درمان دست
• انسداد لنفاوی Lymphedema (ادم لنفاوی)
• توان بخشی رانندگی
• توان بخشی سکته
• درمان کم بینایی
• هیپوتراپی
• یکپارچه سازی حسی

یک شیوه رایج برای پیدا کردن تخصص این است که یک گواهینامه اضافی بگیرید که معمولاً توسط حروف اضافی بعد از گرفتن تخصص کاردرمانی اعطا میشود.

همه این حروف (حتی از نظر متخصصان مراقبت بهداشتی) مانند یک سوپ الفبا به نظر می رسند.

کاردرمانگران کجا کار میکنند؟

کاردرمانگران با افرادی با سنین مختلف کار میکنند و سلامت جسمانی و روانی در مراجعان (درمان جویان) با سنین مختلف (از نوزادان گرفته تا افراد پیر) را مورد بررسی قرار میدهند.

همانطور که میتوانید تصور کنید، این بدین معناست که ما در محیط ها و موقعیت های مختلف کار می کنیم. کاردرمانگران غالباً در بیمارستان ها، محیط های مراقبت بلند مدت و دانشکده ها کار می کنند. اما امکان دارد که در خیلی از جاهای دیگر هم فعالیت داشته باشند.

میانگین حقوق یک کاردرمانگر چقدر است؟

طبق محاسبه ما کاردرمانگران بطور میانگین 76,448 دلار درآمد دارند. این رقم به این بستگی دارد که کجا کار میکنید، چند سال سابقه کار دارید، و اینکه آیا تخصص های خاصی دارید یا نه.

تاریخچه کاردرمانی و حقایق جالب در مورد این حرفه

در اوایل دهه 1990 بیماران در بیمارستان ها و مراکز بهداشت روانی هفته ها، ماه ها و یا حتی سالها انتظار می کشیدند. ما اکنون می دانیم که بسیاری از درمان هایی که بر روی آنها انجام می شود بی اثر بودند.

در طی آن زمان، جنبشی در بین کارگران اجتماعی، پرستاران و روانپزشکان آغاز شد. آنها معتقد بودند که بیماران با مشارکت در فعالیت ها (نه بستری شدن روی تخت) میتوانند به شفای خود کمک کنند. به نظر میرسید که اینکار نه تنها بهبود آنها را سریعتر می سازد بکله آنها را برای مرخص شدن از بیمارستان، آماده تر می سازد.

به نظر می رسد که این حرفه در 15 مارس 1917 بصورت رسمی بنیانگذاری شد، یعنی زمانیکه انجمن ملی ترویج کاردرمانی در کلیفتون اسپرینگز (نیویورک) تأسیس شد. در طی 100 سال بعدی علم دقیق از کاردرمانگران موفق پشتیبانی کرد. ما اکنون یادگیری در مورد علم انگیزش، انعطاف پذیری عصبی، خود توانی، یکپارچگی حسی و غیره را ادامه می دهیم. حرفه ما همچنان در حال تکامل است و علوم پیشرفته و معرفت عمومی با آن ادغام میشود تا بهترین مراقبت ها را فراهم سازد.

بعضی از حقایق جالب در مورد تاریخچه کاردرمانی عبارتند از:

کاردرمانی در سال 1917 توسط سه زن و سه مرد بنیانگذاری شد (یعنی تعداد برابر از هر دو جنسیت). این سه سال قبل از این بود که زنان حق رای داشتن در انتخابات فدرال را داشته باشند.

جورج بارتون، یکی از پدران بنیانگذار این رشته، نماد کاردرمانی را بصورت یک سیمرغ ترسیم کرد – یک پرنده افسانه ای که مجدداً از خاکستر خود متولد میشود.

الینور کلارک اسلاگل بعنوان مادر کاردرمانی شناخته میشود. او از سال 1917 تا 1937 در دفاتر منتخب انجمن ترویج کاردرمانی کار میکرد.

من به این نقل قول در مورد منشأ ما از کتاب «کاردرمانی» نیز علاقه دارم: 30 سال اول:

بیماران صرفاً اندام ها یا بافت های بیماری نبودند که باید از لنز میکروسکوپ یا عکس یا رادیوگرفا به آنها نگاه شود. آنها انسان های کاملی بودند که به مراقبتی فراتر از مرحله حاد بیماری نیاز داشتند. بعلاوه کاردرمانگران ادعا می کردند که دلایل اجتماعی، اقتصادی و زیستی پیچیده ای سبب این بیماری می شوند، نه میکرب های منفرد.

آیا کاردرمانی توسط تحقیقات پشتیبانی میشود؟

کاردرمانی یک علم فردی شده است. ما تلاش میکنیم که متناسب سازی مراقبت خود با نیازها و اولویت های فردی را از طریق پیروی از پروتکل هایی متعادل سازیم که شواهد محکمی پشت خود دارند.

یکی از ساده ترین راه ها برای پیدا کردم مدارکی که از منابع کاردرمانی (که آنها را دریافت میکنید) پشتیبانی میکنند، این است که از کاردرمانگر خود سوال کنید. من مقاله ای با عنوان «50 مورد از تأثیرگذارترین مقالات تحقیقاتی کاردرمانی» دارم که مقالاتی که در جوامع پزشکی (که بیمار را به اقدامات کاردرمانی ارجاع میدهند) بیشتر ذکر شده اند را بیان میکند.

چندین ژورنال وجود دارد که به اشتراک گذاری شواهدی در مورد منابع کاردرمانی تخصیص داده شده است؛ این ژورنال ها عبارتند از:

• ژورنال کاردرمانی آمریکا
• ژورنال کاردرمانگران آسیا
• ژورنال کاردرمانی استرالیا
• ژورنال کاردرمانی بریتانیا
• ژورنال کاردرمانی کانادا
• ژورنال کاردرمانی اسکاندیناوی

علیرغم رشد تصاعدی حجم تحقیقات پزشکی، مشکل به روز بودن هنوز برای متخصصان پزشکی باقی است. به همین دلیل ما کلوپ پتانسیل کاردرمانی را تأسیس کردیم که یک هفته نامه است که هر هفته یک مقاله مهم در مورد کاردرمانی را مرور میکند.

کاردرمانی یک کار اشتراکی است. مشارکت شما به اندازه مشارکت درمانگر مهم است. در اینجا منابعی را معرفی میکنیم تا بتوانید بیشترین بهره را از تجربیات خود ببرید.

سوالاتی که میتوانید از کاردرمانگر خود بپرسید

• چرا باید درخواست کنید که به یادداشت های کاردرمانگر خود دسترسی داشته باشید؟
• در طی یک ارزیابی کاردرمانی باید چه انتظاراتی داشته باشید؟
• در طی یک ارزیابی کاردرمانی باید چه انتظاراتی داشته باشید؟

کجا میتوانم در مورد کاردرمانی بیشتر یاد بگیرم؟

این صفحه در مورد کاردرمانی در ایالات متحده نوشته شده است اما کاردرمانی یک حرفه جهانی قوی است. برای اطلاعات بیشتر در مورد کاردرمانی در کشور خود به منابع زیر نگاه کنید.

آرژانتین، استرالیا، اتریش، بنگلادش، بلژیک، بلغارستان، کانادا، جزایر کارائیب، شیلی، کلمبیا، کرواسی، جمهوری چک، دانمارک، استونی، فنلاند، فرانسه، آلمان، یونان، هنگ کنگ، هند، ایران، ایرلند، ژاپن، اردن، قزاقستان، کره، لوگزامبورگ، مالاوی، مالزی، مکزیک، مراکش، هلند، نیوزیلند، نروژ، پاناما، پرتغال، رومانی، سنگاپور، آفریقای جنوبی، اسپانیا، سری لانکا، سوئد، سوئیس، تایوان، ترینیداد، بریتانیا، آمریکا

کشورهای بسیار دیگری هم وجود دارند که انجمن های کاردرمانی دارند اما وبسایت ندارند.

کاردرمانی در منزل

کاردرمانی در منزل یکی از روش‌های مؤثر برای ارائه خدمات درمانی است که به مراجعین این امکان را می‌دهد تا در محیط آرام و راحت خانه خود، تحت درمان قرار گیرند. این روش به‌ویژه برای بیمارانی که به دلیل مشکلات جسمی یا روانی توانایی مراجعه به مراکز درمانی را ندارند، بسیار مفید است. در این نوع کاردرمانی، درمانگر برنامه‌های درمانی را با توجه به شرایط زندگی، نیازها و امکانات موجود در منزل طراحی می‌کند.

مزایای کاردرمانی در منزل:

• کاهش استرس ناشی از جابه‌جایی به مراکز درمانی.
• امکان تمرین در محیط واقعی زندگی فرد.
• افزایش تعامل و مشارکت اعضای خانواده در فرآیند درمان.
• صرفه‌جویی در وقت و هزینه‌های رفت‌وآمد.

کاردرمانی در منزل می‌تواند شامل تمرینات حرکتی، تقویت مهارت‌های شناختی، آموزش مهارت‌های روزمره و حتی ایجاد تغییراتی در محیط خانه برای تسهیل زندگی بیمار باشد.

کاردرمانی برای چه بیمارانی است؟

کاردرمانی برای طیف گسترده‌ای از بیماران مفید است. افرادی که به دلایل جسمی، ذهنی، یا روانی نیاز به کمک دارند، می‌توانند از خدمات کاردرمانی بهره‌مند شوند.

• برخی از بیماری‌ها و شرایطی که نیاز به کاردرمانی دارند:
• اختلالات عصبی مانند فلج مغزی، سکته مغزی و آسیب‌های نخاعی.
• اختلالات رشدی مانند اوتیسم و ADHD.
• مشکلات حرکتی و عضلانی مانند دیستروفی عضلانی یا آرتروز.
• اختلالات یادگیری و مشکلات شناختی.
• اختلالات روانی مانند افسردگی، اضطراب یا اسکیزوفرنی.
• مشکلات حسی مانند حساسیت بیش‌ازحد به صدا، نور یا لمس.

کاردرمانی به بیماران کمک می‌کند تا استقلال بیشتری در زندگی داشته باشند و کیفیت زندگی خود را بهبود دهند.

هزینه کاردرمانی

هزینه کاردرمانی بسته به نوع خدمات، مدت زمان جلسات، مکان ارائه خدمات (منزل یا مرکز درمانی)، و شرایط بیمار متفاوت است. عواملی مانند تجهیزات مورد استفاده، تخصص درمانگر، و تعداد جلسات نیز بر هزینه تأثیر می‌گذارد.

عوامل مؤثر بر هزینه کاردرمانی:

• نوع خدمات (کاردرمانی ذهنی، جسمی، یا حسی).
• مدت زمان هر جلسه (معمولاً ۳۰ تا ۶۰ دقیقه).
• مکان ارائه خدمات (منزل، مرکز درمانی یا بیمارستان).
• تعداد جلسات مورد نیاز در هفته.
• منطقه جغرافیایی و تعرفه‌های محلی.

برای اطلاع دقیق از هزینه‌ها، بهتر است با مراکز کاردرمانی یا درمانگران مرتبط تماس بگیرید و مشاوره دریافت کنید. برخی بیمه‌ها نیز ممکن است بخشی از هزینه‌های کاردرمانی را پوشش دهند.

کلام آخر

امیدوارم که این مطلب در را به روی دنیای شگفت انگیز کاردرمانی باز کرده باشد. ما حرفه منحصر به فردی داریم که پر از مردان و زنان دلسوز و فداکار است که زندگی خود را وقف کرده اند تا شما تا حد ممکن فعالیت هایی که برایتان مهم را بتوانید انجام دهید.

جهت دریافت مشاوره و یا تماس با کلینیک فیزیوتراپی یادمان در غرب تهران و شهرک غرب با ما تماس بگیرید. متخصصین ما همیشه پاسخگوی شما هستند تا شما را برای بهبود آسیب و یا بیماریان راهنمایی کنند.

ورود به صفحه تماس با ما