فتق دیسک گردن چیست؟

گردن انسان شامل 7 مهره است که بعد از کمر شایع ترین مفاصل مستعد آرتروز ، ساییدگی و فتق دیسک هستند.

علل به وجود آمدن فتق دیسک گردن

فتق دیسک گردن یا اصطلاحا دیسک گردن در اثر فشار به مهره های گردن، حرکات ناگهانی و چرخشی شدید و نیز قرار گرفتن گردن در وضعیت های نامناسب بوجود می آید.

هم چنین وضعیت نامناسب سر، شانه ها، حرکات تکراری و طولانی مدت عضلات گردن و تاندون ها و لیگامان ها از علل شایع آن می باشد.

معمولا دیسک گردن بین 20 تا 40 سالگی بنا به شرایط محیط کار افراد ایجاد می شود.

دیسک گردن بعد از 50 سالگی به دلیل افزایش سن رخ می دهد و در سطوح C4- C5 / C5-C6 / C6-C7 شایع تر می باشد.

علائم دیسک گردن

اولین علامت دیسک گردن، درد است.

درد ممکن است به صورت انتشاری (یعنی قابل انتشار به سایر قسمت های بدن مانند دست ها) یا بصورت یکطرفه بوه و در هر نقطه از گردن یا کتف بروز کند.

درد معمولا در گردن شوع می شود و سپس کاهش یافته و در ناحیه کتف، شانه، بخش فوقانی بازو و حتی ساعد و دست کشیده می شود.

علامت دیگر آن مور مور یا گزگز و ضعف در عضلاتی است که ریشه اعصاب گردن از آن نشات می گیرند.

درمان فتق دیسک گردن (فیزیوتراپی در بهبود فتق دیسک گردن)

مرحله حاد : به منظور کاهش درد، التهاب و اسپاسم عضلات از مدالیته های درمانی که در فیزیوتراپی وجود دارند استفاده می شود.

در صورت وجود درد انتشاری، وضعیت های مناسب جهت استراحت گردن به بیمارآموزش داده می شود؛ هم چنین استفاده از کولار (گردنبند طبی) جهت حمایت از گردن و جلوگیری ازحرکات نامناسب مفید می باشد.

از دیگر اقدامات فیزیوتراپی گردن می توان به تکنیک موبیلیزیشن (یک تکنیک جهت رفع گرفتگی و خشک شدگی مفاصل است) و ترکشن (کشش) جهت برداشتن فشار از روی دیسک بین مهره ای نام برد.

مرحله مزمن: در این مرحله باید تمرینات به گونه ای باشد که دامنه حرکتی گردن افزایش پیدا کند، لذا از تمرینات مقاومتی، کششی و هم چنین تمرینات ثباتی استفاده می شود.