ای ال اس چیست ، ای ال اس یا ALS مخفف اسکلروز جانبی آمیوتروفیک است. ممکن است آن را با نام بیماری لو گهریگ نیز شنیده باشید، که بر اساس نام بازیکن بیسبالی که در دهه 1930 تشخیص داده شد به این بیماری مبتلا است، نام گذاری شده است.
یک پزشک فرانسوی به نام جین-مارتین کارکت، این عارضه را در 1869 کشف کرد.
ای ال اس، یک بیماری پیش رونده است، به این معنی که با گذشت زمان، بدتر می شود.
این بیماری، عصب های درون مغز و طناب نخاعی را که ماهیچه ها را کنترل می کنند، تحت تاثیر قرار می دهد.
با ضعیف تر شدن ماهیچه ها، راه رفتن، حرف زدن، خوردن و تنفس دشوارتر می شود.
ای ال اس چیست و چه ارتباطی با نورون های حرکتی دارد
ای ال اس، یک بیماری است که نورون های حرکتی را درگیر می کند.
این سلول های عصبی، پیام ها را از مغز به طناب نخاعی و سپس به ماهیچه ها منتقل می کنند.
این نورون ها به دو نوع اصلی تقسیم می شوند:
- نورون های حرکتی فوقانی: سلول های عصبی درون مغز.
- نورون های حرکتی تحتانی: سلول های عصبی درون طناب نخاعی.
این نورون های حرکتی، تمام حرکات ارادی فرد را کنترل می کنند – ماهیچه های دست ها، پاها و صورت.
این عصب ها به ماهیچه ها دستور می دهند که منقبض شوند تا راه رفتن، دویدن، برداشتن گوشی موبایل، جویدن و بلعیدن غذا و حتی تنفس ممکن شود.
ای ال اس، یکی از معدود بیماری های اعصاب حرکتی است. برخی دیگر از این بیماری ها، عبارت اند از:
- اسکلروز جانبی اولیه (PLS)
- فلج بولبار پیشرونده (PBP)
- فلج شبه بولبار
در صورت ابتلا به ای ال اس، چه اتفاقی می افتد؟
در ای ال اس، نورون های حرکتی در مغز و طناب نخاعی، گسسته می شوند و می میرند.
پس از این اتفاق، مغز، دیگر نمی تواند پیام ها را به ماهیچه ها بفرستد.
به این خاطر که ماهیچه ها، هیچ سیگنالی دریافت نمی کنند، بسیار ضعیف می شوند.
این اتفاق، آتروفی نام دارد. در این حالت، ماهیچه ها، دیگر کار خود را انجام نمی دهند و کنترل حرکات خود را از دست می دهند.
در ابتدا، ماهیچه ها، ضعیف یا سفت می شوند. فرد، بیشتر در انجام حرکات ظریف مثل بستن دکمه های لباس یا چرخاندن کلید، مشکل خواهد داشت.
او بیشتر از حد معمول، می لغزد یا زمین می خورد. پس از مدتی، نمی تواند دست ها، پاها، سر یا بدن خود را تکان دهد.
در نهایت، افراد درگیر ای ال اس، کنترل دیافراگم را، ماهیچه هایی در قفسه سینه که به تنفس کمک می کنند، از دست می دهند.
در نتیجه، آن ها نمی توانند به تنهایی نفس بکشند و به دستگاه تنفسی نیاز خواهند داشت.
از دست دادن قدرت تنفس، باعث می شد بسیاری از افراد درگیر ALS، طی 3 تا 5 سال پس از تشخیص، بمیرند.
با این حال، برخی افراد می توانند بیش از 10 سال با این بیماری دوام بیاورند.
افراد درگیر ای ال اس، همچنان می توانند فکر کنند و بیاموزند.
آن ها تمام حس های خود را دارند – بینایی، بویایی، شنوایی، چشایی و لامسه.
با این حال، بیماری می تواند حافظه و توانایی تصمیم گیری آن ها را تحت تاثیر قرار دهد.
ای ال اس، قابل درمان نیست. با این حال، در حال حاضر دانشمندان، بیش از هر زمان دیگری، در مورد این بیماری اطلاعات دارند.
آن ها در حال حاضر، در حال بررسی راه های درمانی در مرحله آزمایشات بالینی هستند.
انواع ای ال اس ، چه هستند؟
دو نوع ای ال اس وجود دارد:
ای ال اس تصادفی، شایع ترین شکل بیماری است. بیش از 95% افراد درگیر این بیماری را تحت تاثیر قرار می دهد.
تصادفی، به این معنی است که گاهی اوقات، بدون هیچ دلیل واضحی رخ می دهد.
ای ال اس خانوادگی (FALS) در خانواده ها وجود دارد. حدود 5% تا 10% از افراد درگیر ای ال اس، به این نوع مبتلا هستند.
FALS، به علت تغییرات یک ژن رخ می دهد. والدین، ژن معیوب را به فرزندانشان منتقل می کنند.
اگر یکی از والدین، ژن ای ال اس را داشته باشد، هرکدام از فرزندان، 50% شانس دارا بودن ژن و ابتلا به بیماری را دارند.
بیشتر بخوانید: فیزیوتراپی بیماری ای ال اس
علت ای ال اس چیست ؟
محققین هنوز علت مرگ نورون های حرکتی به خاطر وجود ای ال اس را دقیقا نمی دانند.
تغییرات ژنتیکی یا جهش،بیش از 5% تا 10% موارد قرار دارد.
تا کنون بیش از 12 تغییر ژنتیکی مختلف، به ای ال اس ارتباط داده شده است.
یکی از تغییرات ژنتیکی، باعث ایجاد پروتئینی به نام SOD1 می شود.
این پروتئین، ممکن است برای نورون های حرکتی سمی باشد. سایر تغییرات ژنتیکی در ای ال اس، می تواند به نورون های حرکتی نیز آسیب برساند.
محیط نیز در ای ال اس نقش دارد. دانشمندان در حال مطالعه این موضوع هستند که آیا افرادی که در معرض مواد شیمیایی به خصوص یا میکروب ها هستند، احتمال ابتلای بیشتری به بیماری دارند.
برای مثال، در بین افرادی که در طول جنگ خلیج 1991 در ارتش خدمت می کرده اند، درصد بالاتری نسبت به حالت طبیعی، دچار ای ال اس شده اند.
همچنین، دانشمندان در حال بررسی سایر دلایل احتمالی هستند:
گلوتامات
این ماده شیمیایی، سیگنال هایی را بین مغز و عصب ها منتقل می کند.
در واقع، نوعی نوروترنسمیتر است. در ای ال اس، گلوتامات، در فضای اطراف سلول های عصبی افزایش می یابد و باعث آسیب به آن ها می شود.
داروی ریلوزول، سطح گلوتامات را کاهش می دهد و می تواند باعث کند شدن رشد این بیماری شود.
مشکلات سیستم ایمنی
سیستم ایمنی، از بدن در مقابل مهاجمین خارجی مثل باکتری ها و ویروس ها محافظت می کند.
در مغز، میکروگلیا اصلی ترین نوع سلول ایمنی است. آن ها، میکروب ها و سلول های آسیب دیده را از بین می برند.
در ای ال اس، میکروگلیا ممکن است نورون های حرکتی سالم را نیز از بین ببرد.
مشکلات میتوکندری
میتوکندری، بخشی از سلول است که در آن انرژی تولید می شود.
وجود مشکلی در آن ها، می تواند منجر به ای ال اس شود یا موارد ای ال اس را وخیم تر کند.
فشار اکسیداتیو
سلول ها از اکسیژن برای ایجاد انرژی استفاده می کنند.
مقداری از اکسیژنی که بدن برای ایجاد انرژی استفاده می کند، می تواند تبدیل به موادی سمی به نام رادیکال آزاد شود، که به سلول ها آسیب می رساند.
داروی اداراون (رادیکاوا)، آنتی اکسیدانی است که می تواند به کنترل این رادیکال های آزاد کمک کند.
محققین، هر روز اطلاعات بیشتری در مورد ای ال اس به دست می آورند.
کشفیات آن ها، به دست یابی به داروهایی برای درمان علائم و بهبود زندگی مبتلایان به این بیماری، کمک می کند.
بیشتر بخوانید: بیماری ای ال اس ، علائم و راه های کنترل
فیزیوتراپی و کاردرمانی می توانند نقش مهمی در مقابله با بیماری ای ال اس داشته باشند.
برای اطلاع از روش های درمانی فیزیوتراپی و کاردرمانی و استفاده از تجهیزات کمکی برای بیماری ای ال اس، با شماره های زیر تماس بگیرید.
شماره های تماس با کلینیک فیزیوتراپی یادمان : 02188088541 / 02188074196